Contacteer ons of spring binnen op Raas van Gaverestraat 67b in Gent.

Ontdek onze groepsbegeleidingen, en evenementen.

Het laatste nieuws en interessantste weetjes over de wereld van adoptie.

Ontdek een hulpverlener bij jou in de buurt via deze handige adoptiekaart.

19 nov
Verhaal

Kim Renuka Van kuyk is auteur en singer-songwriter. Haar boek Shanti verovert kinderharten en haar muziek weerspiegelt de zoektocht die ze aflegde naar zelfaanvaarding.

‘Het was niet mijn bedoeling een boek over adoptie te schrijven’, begint Kim Renuka haar verhaal. ‘Ik schreef het relaas van Shanti neer als herinnering aan de reis naar Thailand die ik met mijn zoontje Jesse maakte. Daar bezochten we Elephants World, een plek waar olifanten opgevangen en verzorgd worden. We leerden er Shanti kennen, een babyweesolifantje. Om die mooie ervaring vast te houden, schreef ik er een liedje over voor Jesse.’
‘Maar het schrijven van dat lied deed me zoveel deugd. Ik voelde meteen dat ik er verder mee aan de slag moest gaan. Ik nam het lied op, kwam heel toevallig de juiste illustrator tegen, en met de steun en het geloof van een investeerder kon ik het boek in eigen beheer uitbrengen. 

‘Waarom het verhaal van Shanti me zo raakte? Omdat het ook mijn verhaal was. Toen Shanti aankwam in Elephants World, werd ze niet aanvaard door de andere olifanten. Pas nadat ze haar eigen angsten overwon en haar gevoel van eigenwaarde terugvond, vond ze haar plekje. De andere olifanten namen haar op in hun familie.’ 

Lange weg naar zelfaanvaarding

‘Ook ik legde een lange weg af naar zelfaanvaarding. Ik ontdek nog elke dag wie ik eigenlijk ben. Bij mijn geboorte in India kreeg ik de naam Renuka. De eerste maanden van mijn leven bracht ik door in een weeshuis in Mumbai (Bombay). Toen ik één jaar was, adopteerde een Belgische familie me. Vanaf dat moment ging ik als Kim Van kuyk door het leven. Mijn Indiase identiteit werd als het ware weggeveegd. Bij het boek Shanti gebruikte ik voor het eerst opnieuw mijn Indische naam.’

'Ik leerde stap voor stap de pijn toe te laten' 
Kim Renuka

‘Pas toen ik intensief aan het verhaal van Shanti werkte, ontdekte ik de leegte en de pijn die in mij zat en leerde ik stapje voor stapje die pijn toe te laten. Ik denk dat geadopteerden zich enorm afsluiten van hun ware gevoelens. We kiezen er onbewust voor om de pijn van de afwijzing, van het zich niet gewenst voelen, af te blokken. Soms tot in het extreme: dan doen we er alles aan om toch maar graag gezien te worden, om de mensen rond ons te plezieren. Op die manier cijferen we onszelf helemaal weg. Mijn zoontje hielp me ook hier om tot inzicht te komen. Zo vroeg hij op een dag mama, moet ik ook ingenieur worden en elke dag ongelukkig zijn zoals jou of mag ik later doen wat ik graag doe en misschien wat minder geld verdienen? Dat kwam hard aan, maar hij had gelijk. Ik heb 15 jaar als ingenieur gewerkt omdat ik dacht dat dit van mij verwacht werd. En omdat ik daardoor vooral niet te veel moest voelen.’

Je eigen kracht ontdekken

‘Vandaag vind ik het belangrijk dat we als geadopteerden onze gevoelens durven toelaten. Alleen zo kunnen we de pijn verwerken en onze kracht ontdekken. Dat heb ik de afgelopen jaren gedaan. Wat je hebt meegemaakt, kan je niet meer veranderen. Maar hoe je ermee omgaat wel. Ik ben me nu meer bewust van mijn noden en vul die zelf op. Ik verwacht niet meer van anderen dat zij dat doen om hen daarna te verwijten dat ze daar niet in slagen. Het oké is om pijn te voelen, en we moeten zelf verantwoordelijkheid dragen voor ons eigen gedrag. Enkel door zelfkennis, zelfaanvaarding en te worden wie we binnenin zijn, kunnen we trouw blijven aan onszelf. En ons vanuit onze authenticiteit en onze unieke persoonlijkheid in de wereld zetten. Door anderen de schuld te geven voor de pijn die je zelf voelt, blijf je vluchten van de essentie, en die is helemaal in je eigen kracht gaan staan. In dagdagelijkse situaties wordt die oerpijn van verlaten en verwaarloosd te zijn geweest getriggerd. In plaats van te vingerwijzen naar een ander moeten we onze eigen verantwoordelijkheid opnemen en uit de slachtofferrol stappen. Vandaag draag ik mijn eigen pijn, die ik heb opgedaan als baby toen ik werd afgestaan bij mijn geboorte, en leg ik dat niet meer bij een ander. Zo ontwikkel ik draagkracht om op te komen voor mezelf, voor wie ik ben, en wat ik wil manifesteren in deze wereld. In het boek toont Shanti haar verdriet en pijn. Ze wordt geconfronteerd met afwijzing en haar lage eigenwaarde. Doordat Raja in haar gelooft, helpt hij haar om haar angsten dapper onder ogen te durven komen, waardoor ze de kracht vindt om helemaal zichzelf te durven zijn. Zo verandert haar leven en wordt haar grootste droom waar: ze vindt haar thuis in de liefdevolle koestering van de drie olifantenmama’s. Conclusie: geloof in wie je bent, zo worden al je dromen waar.'

Leer Kim Renuka, haar boek en haar muziek nog beter kennen

 

Gepost in: Verhaal

23 feb
Actueel
De adoptiewetgeving in Vlaanderen wordt momenteel hervormd. Hieronder vind je een overzicht van …
22 feb
Hulpverlener in de kijker
Sinem Cakir is een hulpverlener op onze adoptiekaart. Zij werkt als familieopsteller en innerlij…
15 feb
Interview
Marthe is bewust alleenstaande mama van Yentl*. Yentl is 4 jaar en binnenlands geadopteerd. Hoe …
02 feb
Verslag
Naar jaarlijkse gewoonte lanceerden we in najaar 2023 een nieuwe incentive oproep voor nazorgpro…