Contacteer ons of spring binnen op Raas van Gaverestraat 67b in Gent.

Ontdek onze groepsbegeleidingen, en evenementen.

Het laatste nieuws en interessantste weetjes over de wereld van adoptie.

Ontdek een hulpverlener bij jou in de buurt via deze handige adoptiekaart.

20 apr
Hulpverlener in de kijker

Katrien Bruneel is een therapeut op onze adoptiekaart. Ze is werkzaam in Oostende en Knesselare. We stellen haar graag aan je voor.

Dag Katrien. Je staat al enkele jaren op onze adoptiekaart. Vertel eens iets over jezelf? Wat is jouw link met adoptie?

Habari (Swahili voor ‘hallo’), mijn naam is Katrien en ik ben de trotse mama van onze adoptietweeling. Ik werk al 15 jaar in de geestelijke gezondheidszorg waar ik als therapeut aan de slag ga met mensen met diverse hulpvragen. Sinds 2013 werk ik ook als zelfstandig (kinder- en jongeren)psychotherapeut en DGT (Dialectische Gedragstherapie)-coach waar ik zowel het verbale als non-verbale als complementaire talen hanteer.

Vanuit het werken met verschillende doelgroepen heb ik me gaandeweg verdiept in vroegkinderlijke en chronische traumatisering en EMDR. Daarnaast kreeg ik er, vanuit mijn eigen ervaring als wensouder, een missie bij: een betere psychosociale ondersteuning voor mensen met een kinderwens wiens grootste droom (nog) niet in vervulling is gegaan.

Wie kan er bij jou terecht? En waarvoor?

Alle partijen van de adoptiedriehoek kunnen bij mij terecht. Aanvankelijk zag ik vooral wensouders, maar hoe meer ik me ging verdiepen in de wereld van psychotrauma en hechting, hoe meer ik in contact kwam met verhalen van de andere partijen in de adoptiedriehoek. Vaak zijn die niet zo rooskleurig als velen zich voorstellen. Iedereen heeft met verlies en rouw te maken of er is mogelijk zelfs sprake van psychotrauma. Ik zag dus ook al wel wat (volwassenen) geadopteerden in dit kader. En ik kan me, als donorkind, zelf heel goed voorstellen wat het is om (één van) je biologische ouders niet te kennen.

Concreet kunnen adoptiekinderen en volwassen geadopteerden bij mij(n team) terecht om samen op verhaal te komen, hun verhaal te reconstrueren, aan te vullen met informatie indien gewenst, maar ook om bijvoorbeeld relaties te herstellen bij contactbreuken, leren omgaan met emoties horende bij het adoptieverhaal, maken van levensboeken, verwerking van trauma en natuurlijk ook voor andere niet-adoptiegerelateerde vragen, want die zijn er ook.

Afstandsouders kunnen beroep doen op onze expertise om stil te staan bij hun verlieservaring en hen eventueel in contact te brengen met de nodige diensten en andere hulpverleners om samen de zoektocht te starten.

Wensouders kunnen samen een trajectbegeleiding opstarten. Hierbij wil ik hen de nodige ruimte gunnen om niet-medisch te reflecteren over hun kinderwens en die zo te verhelderen. Door het aanreiken van kapstokken die helpen bij het keuzeproces kunnen wensouders goed geïnformeerd en voorbereid instromen in hun traject naar keuze. Ook voor wie uiteindelijk (definitief) ongewenst kinderloos verder moet, is er een traject mogelijk waar we stilstaan bij de vraag hoe zinvol in het leven te staan.

Ik heb gemerkt dat adoptiebetrokkenen spontaan de weg vinden naar mij, een hulpverlener die ‘iets’ met adoptie te maken heeft. Maar ik moet zeggen dat bij alle drie de partijen vaak samenwerking met andere diensten aangewezen is voor het vinden van juiste informatie, het inlezen van dossiers, reisvoorbereiding voor vb. rootsreizen. We werken dan ook graag samen met deze diensten. Niemand heeft de waarheid in pacht, dus samen de puzzel trachten te leggen kan heel waardevol zijn. Ook lotgenotencontact is heel belangrijk. Hier zou nog meer aandacht aan besteed mogen worden.

Hoe ga je te werk?

Ik ga zowel met het verstand, de emoties als het lichaam aan de slag. Ik ben ervan overtuigd dat we allemaal kunnen groeien door terug te keren naar de eenvoud van de diepmenselijke verbinding. Vanuit deze stevige en levensnoodzakelijk basis kunnen we terug met vertrouwen in het leven staan. Ik neem cliënten dan ook graag mee langs het pad van groei in verbinding.

Samen kijken we naar waar de behoeften van de cliënt liggen, hoe die mogelijks zijn ondergesneeuwd, maar ook hoe we die drijvende krachten, talenten en interesses terug kunnen aanwakkeren. De antwoorden zijn er, maar liggen verscholen in het lichaam. Het ‘samen’ kan vele invullingen krijgen. Zo werk ik met kinderen zowel individueel als met ouder- en gezinsgesprekken. Ook volwassenen kunnen belangrijke derden meebrengen tijdens het therapieproces.

Hoe dan ook zoeken we een passende taal om op weg te gaan. Mensen die psychotrauma meemaakten, hebben vaak het gevoel dat woorden tekortschieten: er is geen taal voor het onzegbare. Daarom ben ik blij om naast psychotherapeute ook beeldend therapeute te zijn. Het onuitspreekbare wordt dan vaak aangevuld met één van ons krachtigste instrumenten: onze verbeelding. Ik geloof in wat Albert Einstein zo mooi verwoordde: ‘Logica brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal.’

Hoe kijk je naar je dubbele rol als therapeut en ervaringsdeskundige in adoptie?

Ik ben inderdaad zelf adoptiemama. We zijn en blijven ons heel bewust van het feit dat er ouders gezocht worden voor kinderen en niet omgekeerd. Het is dan ook een absolute must om als adoptieouder stil te staan bij je rol als opvoeder, opvoedkundige taken en kwaliteiten. Onze kinderen leven in een dubbele realiteit: ze zijn gewoon kind, maar toch ook - vaak wisselend in periodes - wat minder zorgeloos dan het doorsnee kind. Stel je ouderschapskwaliteiten dan ook geregeld in vraag, zou ik durven zeggen. Dat geldt voor iedere ouder, maar nog meer voor ons. Die realiteit wil en kan ik zeker aan wensouders meegeven.

Ik merk dat ook geadopteerden waarderen dat niet alles verheerlijkt wordt. Nuance is belangrijk: noch de idyllische plaatjes noch de negatieve berichtgeving in de media zijn dé realiteit. Oor hebben voor alle noden en verzuchtingen is wat telt. Niet: ‘wat vind je?’, maar ook: ‘wat weet je en wat voel je?’ Wat leert het verleden ons over verbeterpunten voor de toekomst? Dus niet blijven vallen over dezelfde stenen uit het verleden, maar die kunnen opruimen en zorg dragen voor diegenen die wel gestruikeld zijn. 

En last but not least, ik ben zelf donorkind. Ik durf dus heel eerlijk te stellen dat ik niet te veel vanuit één perspectief praat. Ervaringsdeskundige zijn op dit vlak maakt me kwetsbaar en krachtig tegelijk. Ik haal de emoties niet uit een boekje, maar vanuit mijn eigen levensbagage, al zal ik dat nooit laten doorwegen. Mensen zitten met hun eigen verhaal op mijn sofa en dan doet mijn verhaal er niet toe.

Hoe kan men jou contacteren?

Je kan me vinden in zowel Het Logohuis in Oostende als in mijn eigen praktijk Oeboentoe in Knesselare. Werken in twee provincies en op de grens heeft zijn voordelen. Ik zie bijvoorbeeld ook wel eens Nederlandse mensen. Ik voorzie dagelijks een beluurtje en wie me contacteert via welke weg dan ook (telefoon, sms, mail, Messenger of WhatsApp van de praktijk) krijgt met uitzondering van verlof en/of ziekte altijd binnen de 48 uur antwoord.

Surf naar www.oeboentoe.be of contacteer Katrien via katrien@oeboentoe.be of 0468/166 113. Je kan ook terecht op www.het-logohuis.be.

Gepost in: Hulpverlener in de kijker

28 mrt
Verhaal
Wanneer je meer dan twee ouders hebt Meerouderschap is een belangrijke basisgedachte bij ado…
23 feb
Actueel
De adoptiewetgeving in Vlaanderen wordt momenteel hervormd. Hieronder vind je een overzicht van …
22 feb
Hulpverlener in de kijker
Sinem Cakir is een hulpverlener op onze adoptiekaart. Zij werkt als familieopsteller en innerlij…
15 feb
Interview
Marthe is bewust alleenstaande mama van Yentl*. Yentl is 4 jaar en binnenlands geadopteerd. Hoe …